Ο ρόλος των γονέων στη διατροφική εκπαίδευση των παιδιών είναι καθοριστικός. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής έχει επηρεάσει αρνητικά τη διατροφή των γονέων, με αποτέλεσμα να αφιερώνουν ολοένα και λιγότερο χρόνο στο να διδάξουν στο παιδί τους μια ισορροπημένη διατροφή, η οποία θα αποτελείται από όλες τις ομάδες τροφίμων και θα έχει ποικιλία. Αυτό έχει ως συνέπεια το παιδί να καταναλώνει τρόφιμα εύγευστα και ανθυγιεινά. Τέτοιες τροφές είναι τα γλυκά, πατατάκια, τυρόπιτες κ.α., που είναι πλούσια σε κορεσμένα (κακά) λιπαρά, ζάχαρη και θερμίδες.

Η Ελλάδα, σύμφωνα με τη Διεθνή Ομάδα Εργασίας Παχυσαρκίας, κατατάσσεται μεταξύ των τριών πρώτων ευρωπαϊκών χωρών, όσον αφορά την παιδική παχυσαρκία. Το συνολικό ποσοστό των υπέρβαρων και παχύσαρκών παιδιών ξεπερνάει το 1/3 του συνολικού παιδικού πληθυσμού και διαρκώς αυξάνεται. Τα παχύσαρκα παιδιά δείχνουν ήδη από πολύ νωρίς αυξημένα επίπεδα αρτηριακής πίεσης, χοληστερόλης, τριγλυκεριδίων και ινσουλίνης του αίματος.

Παρακάτω παρατίθενται έξι βασικά σφάλματα που κάνουν οι γονείς στη διατροφική εκπαίδευση του παιδιού.

1.Δεν θέλουν το παιδί στην κουζίνα

Μελέτες δείχνουν ότι η συμμετοχή  του παιδιού στην προετοιμασία των γευμάτων είναι το πρώτο βήμα ώστε τα παιδιά να ενθαρρύνονται να δοκιμάσουν νέα τρόφιμα. Επομένως οι γονείς θα έπρεπε να παροτρύνουν τα παιδιά τους να παρακολουθούν ή και να συμμετέχουν στην παρασκευή ενός φαγητού. Σχετικές έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά που συμμετέχουν στην παραπάνω διαδικασία έχουν τη διάθεση να δοκιμάσουν, τουλάχιστον μία φορά, το γεύμα που μαγείρεψαν σε σχέση με τα παιδιά που κρατούνται μακριά από αυτήν την διαδικασία.

2.Έχουν το φαγητό μέσω ανταμοιβής..

Πολλοί γονείς συνηθίζουν να λένε στο παιδί τους « εάν φας τις φακές, θα σου δώσω γλυκό». Με αυτό τον τρόπο, ενθαρρύνουν τα παιδιά να τρώνε όσπρια. Έχοντας το γλυκό σαν ανταμοιβή ,γίνεται πιο θελκτικό στα μάτια των παιδιών, με αποτέλεσμα όταν πια το τρόφιμο-ανταμοιβή γίνει ελεύθερα διαθέσιμο να καταναλώνεται σε μεγαλύτερες ποσότητες και συχνότερα, ειδικά όταν ο γονέας δεν είναι παρών.

Η καλύτερη λύση είναι η εξοικείωση του παιδιού με τις τροφές. Για παράδειγμα τα λαχανικά συστήνεται να σερβίρονται πάντα σε μια μικρή, έστω, ποσότητα η οποία εάν δεν καταναλωθεί, καλό είναι να απομακρύνεται χωρίς σχόλια και άσκηση πίεσης. Προτείνεται μάλιστα να σερβίρονται με κάποιο άλλο οικείο και αρεστό τρόφιμο.

3.Κάνουν τα λαχανικά να μοιάζουν βαρετά

Τα λαχανικά πρέπει να παρασκευάζονται με τέτοιο τρόπο ώστε, όχι μόνο να είναι τραγανά, αλλά να διατηρούν μεγάλο μέρος της υγρασίας, του χρώματος, του αρώματος και της γεύσης, καθώς και των θρεπτικών συστατικών τους. Γι’ αυτό δεν θα πρέπει να βράζονται για πολύ ώρα σε μεγάλες ποσότητες νερού, αλλά σε σύντομο χρονικό διάστημα και σε λιγότερο νερό.

Σε πολλά παιδιά αρέσει να «βουτάνε» κομμάτια ωμών λαχανικών σε τριμμένο τυρί ή διάφορες σάλτσες, κυρίως όταν τα έχουν παρασκευάσει μόνα τους. Είναι πολύ σημαντικό τα παιδιά να αγαπήσουν τα λαχανικά σε μικρή ηλικία.

4.Τρώνε λανθασμένα μπροστά στο παιδί

Οι γονείς λειτουργούν ως πρότυπα και τα παιδιά υιοθετούν μέσω της μίμησης, όχι μόνο τις συνήθειες των γονέων τους σχετικά με τα καταναλισκόμενα τρόφιμα, αλλά και τη γενικότερη διαιτητική τους στάση και συμπεριφορά απέναντι στο φαγητό. Αυτό περιλαμβάνει την ποικιλία και την ποσότητα του φαγητού, το ωράριο των γευμάτων, και πολύ περισσότερο την ατμόσφαιρα που υπάρχει γύρω από το τραπέζι και το γεύμα.

Επίσης, ενδέχεται τα παιδιά να μιμούνται ακόμη και την εικόνα των γονέων τους στη στάση που παίρνει το σώμα τους όταν τρώνε. Μητέρες που προβληματίζονται για το βάρος τους και κάνουν συχνά δίαιτα , έχουν κόρες οι οποίες, τις περισσότερες φορές, έχουν το ίδιο προφίλ  κάτι  που  δημιουργεί σύνδρομα στέρησης, ακόμη και διατροφικές διαταραχές.

5.Επιμένουν να καθαριστεί το πιάτο

Το σερβίρισμα μεγάλων μερίδων φαγητού και η επιμονή «να καθαριστεί το πιάτο» είναι δύο κακές συνήθειες πολλών γονέων που υποτιμούν έτσι τις ικανότητες των παιδιών να ανταποκριθούν στα εσωτερικά ερεθίσματα της πείνας και του κορεσμού. Μητέρες που έλεγχαν περισσότερο την πρόσληψη τροφής των παιδιών τους είχαν παιδιά που παρουσίαζαν μικρότερη ικανότητα ελέγχου της ενεργειακής πρόσληψης και αυξημένο σωματικό βάρος.

6.Παραδίδουν τα «όπλα»

Πολλοί γονείς συχνά ισχυρίζονται ότι υπάρχουν τρόφιμα που δεν πρόκειται το παιδί τους να τα καταναλώσει ποτέ. Οι μελέτες όμως που έχουν διεξαχθεί μέχρι σήμερα δείχνουν μεγάλες διακυμάνσεις στην πρόσληψη θρεπτικών συστατικών κατά την ανάπτυξη του παιδιού.

Γι’ αυτό οι γονείς χρειάζεται να συνειδητοποιήσουν πως τα παιδιά πρέπει να έχουν κάποια αυτονομία επί τη διατροφικής τους πρόσληψης. Έτσι δε θα πρέπει να γίνονται πολύ εξουσιαστικοί και παρεμβατικοί στη διατροφική συμπεριφορά του παιδιού αλλά να αντιληφθούν ότι ένας ‘πιο διακριτικός’ έλεγχος ίσως να ήταν πιο συνετός.