Κόκκινα του πάθους. Λευκά της αθωότητας. Ροζ της  ευτυχίας. Κίτρινα της φιλίας και της χαράς. Διαλέξτε όποιο χρώμα θέλετε. Αρκεί να είναι τριαντάφυλλα! Διότι το τριαντάφυλλο είναι ο βασιλιάς των λουλουδιών. Μοσχοβολάει και όχι μόνον. Τέρπει όλες τις αισθήσεις, και τη γεύση!

Έτσι λοιπόν:

Κύριοι! Χαρίστε τριαντάφυλλα! Σίγουρη κίνηση, αρκεί να τα διαλέξετε προσεκτικά.  Είναι η εποχή τους άλλωστε. Αφήστε επομένως κατά μέρος τα διάφορα εισαγόμενα, εξωτικά λουλούδια. Ποντάρετε στο χρώμα, στην μυρωδιά, στα πέταλα κάθε άνθους και στη σημειολογία του! Classic!

Κυρίες! Τρατάρετε τριαντάφυλλα! Κι όχι μόνον το γλυκό του κουταλιού από ρόδα, που μπορεί να σας μοιάζει  παλιομοδίτικο, παρ΄ ό,τι κάνει υπέροχους γευστικούς συνδυασμούς, με το παγωτό αίφνης. Αλλά κι εκείνα τα θεϊκά, ζαχαρωμένα ροδοπέταλα που απογειώνουν  και αισθητικά μια γιορτή.  Ή το λευκό ξύδι με ροδοπέταλα που θα πλημμυρίσει ευωδιά την πράσινη σαλάτα. Ή ακόμη τα πιτσούνια και τα ορτύκια εμποτισμένα σε ροδόνερο! Και το καλύτερο: Ροζέ σαμπάνια με κρυσταλλιζέ πέταλα κόκκινων τριαντάφυλλων! Φυσικά και οπωσδήποτε, όλα τα ανωτέρω μόνον από τριανταφυλλιές του κήπου, που δεν θα έχουν ψεκαστεί.

  Εξάλλου θυμηθείτε ότι:

Τα τριαντάφυλλα διαθέτουν αντιφλεγμονώδεις, αντιβακτηριακές, αντιιικές, και αντιμυκητιακές ιδιότητες. Επίσης φαινόλες, ειδικά μάλιστα το αντιοξειδωτικό «γαλλικό οξύ», που στην περίπτωσή τους περιέχεται σε μεγαλύτερη ποσότητα από όση στο

πράσινο τσάι!  Κι όσο για τα κόκκινα τριαντάφυλλα είναι πλούσια και σε δύο πολύ χρήσιμα θρεπτικά συστατικά, τις ανθοκυανίδες και την καροτένη.

Αλλά και το αιθέριο έλαιο τριαντάφυλλου:

Τονώνει την επιδερμίδια, της χαρίζει λάμψη και έχει αντιγηραντικές ιδιότητες. Καταπολεμά το άγχος και προσφέρει ηρεμία. Ανεβάζει τη λίμπιντο! Κάτι ήξερε άλλωστε η Κλεοπάτρα που είχε μαγέψει τον μάρκο Αντώνιο σε μία αίθουσα γεμάτη με ροδοπέταλα!

Και λίγη ιστορία: Στην αρχαία Ελλάδα ήταν γνωστή μόνον η κόκκινη τριανταφυλλιά, που θεωρείται μάλιστα αυτοφυής. Οι πρώτες απεικονίσεις του ρόδου μάλιστα υπάρχουν στην Κνωσό. Φυσικά οι αρχαίοι το λάτρευαν. Κι είχαν δημιουργήσει διάφορους μύθους, πάντα θεϊκούς, για την προέλευσή του. Οι περισσότεροι σε σχέση με την Αφροδίτη. Όπως ότι η Αφροδίτη, τρέχοντας να σώσει τον αγαπημένο της Άδωνη που τον είχε τραυματίσει θανάσιμα ο Άρης, πάτησε σε ένα φυτό με αγκάθια που έσκισαν το πόδι της. Το αίμα που έτρεξε τότε πότισε τις ρίζες του φυτού, το οποίο έκτοτε άρχισε να βγάζει λουλούδια με κόκκινο χρώμα. Τα τριαντάφυλλα. Ή έναν άλλο μύθο, αυτόν της Ροδάνθης, πανέμορφης  νέας από την Κόρινθο, που ήταν ταυτόχρονα και πολύ καλλιεργημένη, κάτι που οι άντρες της εποχής της δεν συγχωρούσαν. Την κυνήγησαν λοιπόν για να την σκοτώσουν κι εκείνη κρύφτηκε στο ναό της ΄Αρτεμης, η οποία και την έσωσε μεταμορφώνοντάς τη σε ένα φυτό με υπέροχα λουλούδια αλλά και με μυτερά αγκάθια που έδιωξαν μακριά τους διώκτες της. Και μετά από αυτά…

Et voila!  La vie en rose